Fixed Boundaries.

Zeggen dat grenzen vast staan is niets anders dan die grenzen ter discussie stellen.
Het laboratorium is gevuld met tafels die strak achter elkaar zijn opgesteld. Op de ene tafel ligt een document, op een andere tafel staat een model, verderop groeien zelfs brandnetels. Iedere van de net aan ArtEZ Fine Art Arnhem afgestudeerde kunstenaars blijkt een eigen onderzoeksmethode te hebben. Het maken van een lijkwade is een al eeuwen geleden nauwkeurig omschreven proces. Het opzetten van dieren geschiedt ook volgens vaste procedures. De kunstenaar bestudeert deze processen, niet om ze precies na te leren, maar om ze om te vormen tot een nieuw en eigen proces. Dit proces maakt het werk. De uitkomst, het resultaat, is niet precies te voorspellen. Dat maakt het verschil met wetenschappelijk onderzoek.
Grenzen weten te negeren is eenvoudig als je via taal en tekst op die grenzen stuit. Anders is het wanneer je je ruimtelijk binnen die grenzen bevindt. Je moet ze dan eerst zien en vooral doorzien als grens. Daartoe is het nemen van afstand tot die grens noodzakelijk: wie met zijn neus tegen een muur staat, voelt die muur maar ziet niet dat het maar een muur is.
Wetenschappelijk onderzoek is onderzoek waarbij bijvoorbeeld een hypothese (stelling) wordt bevestigd of verworpen door middel van een systematische methode. Deze methode dient zo opgezet te worden, dat iedereen die dat proces precies herhaalt, tot hetzelfde resultaat zou moeten komen. Voorspelbaarheid is een maat voor de kwaliteit van het onderzoek. Betrouwbaarheid ook, al is gebleken dat de betrouwbaarheid en validiteit van wetenschappelijk onderzoek in principe eenvoudig geveinsd kan worden.
Zo niet in artistiek onderzoek. Artistiek onderzoek is onderzoek waarbij vragen niet leiden tot antwoorden, maar tot nieuwe vragen. De kunstenaar ontwerpt een proces waarvan hij niet weet wat de volgende stap wordt. Zijn proces is zodanig dat als een andere kunstenaar dat proces herhaalt, er een ander resultaat uitkomt. Zelfs als de kunstenaar het zelf herhaalt, komt er een nieuw werk uit. Het stelen van iemands werk is dan ook eigenlijk niet mogelijk in de beeldende kunst. Het veinzen van artistiek onderzoek is evenmin mogelijk, waardoor artistiek onderzoek in wezen eerlijker en betrouwbaarder is dan wetenschappelijk onderzoek.
Voor wie grenzen beperkingen zijn, zijn het grenzen. Maar elke muur heeft ergens een deur, een raam of een gat. Elke grens schept een opening. Is deze stad wel gemaakt om in te wonen? Uit de bodem en de muren komen buizen die aansluiten op andere buizen. Rode draden nemen de hele kamer in. Witte draden construeren een kamer in de kamer. Wie een steen koopt, bepaalt de vorm van het plein.
Hoeveel bezoekersaantallen zou deze expositie trekken? Hoeveel 'likes' gaat elk werk ontvangen? Laten we dat in plaats van wetenschappelijk hier artistiek vaststellen. Wat is een bezoeker en wanneer is er sprake van het bezoek aan een ruimte? Wat betekent een bezoeker voor je werk?
De expositie bevat naast de hoofdlocatie ook externe ruimtes, die niet toegankelijk zijn. Het adres is niet bekend gemaakt en zonder begeleiding vind je in de meeste gevallen de deur niet eens. Toch staan hier tijdens de expositie installaties opgebouwd. Zij zullen alle 0 bezoekers trekken. Het publiek, dat geen toegang heeft, observeert de werken en de ruimtes van een afstand. De kunstenaars bepalen het perspectief op hun werk.
Het daglicht verandert de installaties steeds. Een object verwisselt zo nu en dan van plaats. Die jachtkamer wordt steeds kleiner of juist groter. Die rode draden lijken de ruimte steeds meer in bezit te nemen. Zeggen dat grenzen vaststaan is niets anders dan die grenzen ter discussie stellen.

​

Heidi Linck
Kronshtadt, Rusland, mei 2013